Otwarta Przysłona mgFoto - Bart Krężołek"Subiektywny Dokument"

XII Otwarta Przysłona mgFoto - Bart Krężołek "Subiektywny Dokument" odbędzie sie 18 Lutego w Studio mgFoto wMyślenickim Ośrodku Kultury i Sportu.

Nie ma lepszej propozycji na ponury, zimowy wieczór jak okazja dospotkania z ciekawymi ludźmi, ciekawymi fotografiami i ciekawymi opowieściami o nich. A wszystko to 18 lutego wStudio mgFoto w Myślenickim Ośrodku Kultury i Sportu w Myślenicach, ulPiłsudskiego 20 (wejście po schodkach od strony Biblioteki).

Spotkanie będzie poświęcone subiektywnemu dokumentowi, czyli osobistemu podejściu do rejestrowania rzeczywistości. Część pierwsza, będzie oprowadzaniem autorskim po wystawie “Mute”, która jest eksponowana w Galerii mgFoto w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Myślenicach.

W części drugiej nasz gość pokaże na przykładzie własnych projektów i cykli fotograficznych jak wykorzystać emocje, wspomnienia indywidualną perspektywę do tworzenia fotografii. Bartłomiej Krężołek /Bart Krezolek/, urodzony w 1977 roku, mieszka w Krakowie. Niezależny fotograf dokumentalny, laureat nagrody Grand PressPhoto, członek ZPAF. Obecnie słuchacz studiów magisterskich w Instytucie Twórczej Fotografii w Opawie (Czechy). Posiada tytuł licencjata z zakresu fotografii oraz magistra finansów na uniwersytetach w Polsce i Wielkiej Brytanii. Fotografia jest dla mnie formą narracji, w której łączę introspektywne spojrzenie z refleksją nad otaczającą rzeczywistością. Czerpie z tradycji dokumentalnej, ale zawsze poszukuję sposobów na wyjście poza jej klasyczne ramy, aby nadać obrazom wielowymiarowy charakter. W mojej pracy estetyka czarno-biała pełni szczególną rolę, pozwalając mi skupić się na subtelnych relacjach światła i cienia, a jednocześnie nadając fotografiom wyrazisty i ponadczasowy klimat noir.

Inspiracje odnajduję zarówno w pracach japońskich mistrzów Daidō Moriyama, jak i w intymnych, emocjonalnych fotografiach skandynawskich twórców, takich jak Anders Petersen. Proces twórczy często wiąże się dla mnie z badaniem relacji między człowiekiem a przestrzenią. W cyklach takich jak „We can plant ahouse, we can build a tree” eksploruję skutki urbanizacji, zwracając uwagę na jej wpływ na estetykę i tożsamość miejską. Moje obrazy dokumentują transformację przestrzeni, ale jednocześnie pozostawiają widzowi przestrzeń do refleksji nad jej symboliką i znaczeniem. W projektach takich jak „I wish the Sun would never rise again” eksperymentuję z formą, sięgając po kolaże. Twórczość traktuję jako akt głębokiego zaangażowania i medytacji. Każdy cykl jest dla mnie nie tylko formalnym wyzwaniem, ale także próbą uchwycenia ulotnych emocji, które definiują nasze relacje z przestrzenią i ze sobą nawzajem.